mar 171999
 

Planując zimową wyprawę na nartach dobrze jest zapoznać się z ogólnym charakterem regionów górskich. Dzięki temu można lepiej wybrać teren najlepiej odpowiadający własnym preferencjom i posiadanym umiejętnościom. Poniżej zamieszczone zostały opisy następujących rejonów:

  • Beskid Sądecki
  • Beskid Niski

Jeśli chciałbyś podzielić się swoimi wrażeniami i doświadczeniami z uprawiania turystyki narciarskiej (opisy gór i odbytych wycieczek) prosimy o kontakt. Z przyjemnością zamieścimy Twoje opisy na Polskiej Stronie Telemarkowej.

Beskid Sądecki

Ogólna charakterystyka:
Cechą charakterystyczną Beskidu Sądeckiego jest jego pasmowość (pasmo Radziejowej i Jaworzyny Krynickiej). Oznacza to, że po osiągnięciu głównego grzbietu pasma (ok. 1000 m n.p.m.) można przejść przez wszystkie wierchy bez dodatkowych podejść i zjazdów. Obydwa pasma są stosunkowe długie 20-30 km. Trasy (ścieżki i drogi) biegną zazwyczaj lasami od czasu do czasu przecinając malownicze hale i polanki.

Dojazd:
Najdogodniejszymi punktami do rozpoczęcia wędrówki są: Krynica – Czarny Potok (pasmo Jaworzyny) oraz Piwniczna – Sucha Dolina (pasmo Radziejowej). W obydwu przypadkach łatwo można się dostać na miejsce z Nowego Sącza autobusami PKS lub komunikacją gminną. Zarówno w Czarnym Potoku jak i na Suchej Dolinie są liczne wyciągi narciarskie dzięki którym można wjechać na główny grzbiet pasma.

Można również wystartować z Doliny Popradu, Dunajca lub Kamienicy, lecz wówczas należy się liczyć ze stosunkowo długim (różnica wysokości 600-800 m) i miejscami ostrym podejściem.

Warunki śniegowe:
W Beskidzie Sądeckim pokrywę śnieżną grubości ok. 50 cm można uznać za w pełni wystarczającą do uprawiania turystyki narciarskiej. Na szczycie pasma taka ilość śniegu jest wartością przeciętną.

Główne ośrodki narciarskie:
Krynica: Jaworzyna, Słotwiny
Piwniczna: Sucha Dolina
Wierchomla
Szczawnica

 

Beskid Niski

Ogólna charakterystyka:
Beskid Niski jest terenem bardzo zalesionym i słabo zaludnionym (za to można spotkać wilki). Większość szczytów nie przekracza wysokości 800 m.n.p.m. Wędrując szlakami turystycznymi należy się liczyć z dużą liczbą stromych podejść i zjazdów w lesie. Pod tym względem nie jest to łatwy teren do turystyki narciarskiej. Preferowaną przez nas alternatywą jest poruszanie dolinami, w których zachowała się dobra sieć dróg między miejscami gdzie znajdowały się łemkowskie wsie. Po tych wsiach pozostały olbrzymie polany, dzięki czemu nie ma niebezpieczeństwa, że turysta będzie poruszał się wyłącznie w lesie. Drogi niejednokrotnie nie są przejezdne nawet dla samochodów terenowych, więc nie trzeba się obawiać, że samochody będą przeszkadzać. Naszym zdaniem jest to znacznie ciekawszy sposób na poznanie klimatu Beskidu Niskiego niż chodzenie po szlakach.

Dojazd:
Komunikacja autobusowa (PKS) w rejonie Beskidu Niskiego jest stosunkowo uboga. Należy przy tym pamiętać, że Beskid Niski podzielony jest między województwo małopolskie i podkarpackie. Jest to o tyle ważne, że PKS wciąż przestrzega „rejonizacji” i w praktyce przedostanie się z jednego województwa do drugiego może okazać się bardzo kłopotliwe.

Warunki śniegowe:
Beskid Niski posiada swój specyficzny klimat odpowiadający bardziej Bieszczadom niż na przykład Beskidowi Sądeckiemu. Z naszego doświadczenia wynika, że warunki śniegowe w Beskidzie Niskim są bardzo dobre. Zdarzyło się, że w Nowym Sączu nie było śniegu i padał deszcz, gdy w okolicach Koniecznej (kilkadziesiąt kilometrów dalej na tej samej wysokości) zima była sroga i śniegu nie brakowało – było co najmniej kilkadziesiąt centymetrów.

Główne ośrodki narciarskie:
W zachodniej części Beskidu Niskiego infrastruktura narciarska jest generalnie słabo rozwnięta. Jedyny większy wyciąg znajduje się na Magurze Małastowskiej.

Przekaż dalej!